دق دلی

صد سال یک بار که محض رضای خدا نمیاد این وبلاگ رو بخونه. دیگه چی بشه من خودمو بکشم که آخه یه سر برو بخون، میاد میخونه اونم چطوری؟! هی می نویسه: "اینم کامنت"!

حالا اگه قبل از ازدواج بود روزی صد بار میومد وبلاگ رو چک میکرد که چیز جدیدی ننوشته باشم که ندیده باشه ها! من نمیدونم چطوری آدم به اون با احساسی رو تبدیل کردم به این آدم؟!

تازه شاکی هم شده که حالا دیگه من شدم"ر" هان؟!

بعد هم که کل گذاشته که حالا ببین خودم از امروز یک وبلاگی درست کنم که ....!!!!

حالا که اینطور شد من کم نمیارم. شده روزی 5 تا پست بنویسم که بزنم رو دستش، این کاررو میکنم.