دکتر شفیعی کدکنی به دعوت دانشگاه پرینستون، برای همیشه از ایران رفت! !
او تا این لحظه آخرین نفر از نسل طلایی اساتید ایرانی است که بیشتر از این ماندن را تاب نیاورد.
خدایا چرا یه مدته هر روز صبح با یه خبر بد شروع میشه؟
همین دیروز داشتم به "ر" می گفتم اینجا هواش از شدت ظلمی که دارن می کنن، خیلی سنگین شده، دیگه اینجا نمیشه زندگی کرد. میشه روزها رو بگذرونی ، اما زندگی نه.
به کجا چنین شتابان؟
به هر آن کجا که باشد، به جز این سرا، سرایم
«سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کوير وحشت به سلامتی گذشتی،
به شکوفه‌ها، به باران، برسان سلام ما را»
او تا این لحظه آخرین نفر از نسل طلایی اساتید ایرانی است که بیشتر از این ماندن را تاب نیاورد.
خدایا چرا یه مدته هر روز صبح با یه خبر بد شروع میشه؟
همین دیروز داشتم به "ر" می گفتم اینجا هواش از شدت ظلمی که دارن می کنن، خیلی سنگین شده، دیگه اینجا نمیشه زندگی کرد. میشه روزها رو بگذرونی ، اما زندگی نه.
به کجا چنین شتابان؟
به هر آن کجا که باشد، به جز این سرا، سرایم
«سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کوير وحشت به سلامتی گذشتی،
به شکوفه‌ها، به باران، برسان سلام ما را»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر