۴۰ دقیقه که از شهر رویان، توی کوه و جنگل بالا میری، آبشار آب پری رو هم رد می کنی و میرسی به روستای درویشکلا.
جای فوق العاده ایست. بین ابرها هستی. اینجا احساس می کنی به خدا نزدیکتری!
رطوبت مه مثل شبنم همه جا نشسته، حتی گاهی در را که باز میکنی ابرها می آیند توی اتاق!
هوا اونقدر لطیفه که دلت می خواد فقط بشینی و نفس عمیق بکشی.
از بس هوا خوبه همه هوس می کنن به تو که به قول یکی از بچه ها "متلک خورت ملسه!" گیر بدن و بخندن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر