صبح یک جمعه بهاری که شب قبلش کلی بارون اومده و همه جا تمیزه میریم دربند. همه درختها سبزند و بارون نم نم میباره. توی کوه حس زندگی و نشاط جریان داره. حتی تند شدن بارون هم در بالا رفتنمون تردیدی ایجاد نمیکنه. کم کم تمام لباسهامون خیس میشه اما بازهم ادامه میدیم. وقتی توی طبیعت هستی خیلی از افکار نمیان سراغت و این یه آرامش عمیق در درونت ایجاد میکنه. واقعا" حیفه که آدم این هوای عالی و مناظر فوق العاده رو ول کنه و تو خونه بخوابه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر